Merlijn Kemna

DSC_1042

Wat doet een metal liefhebber in een bluesband? Voor iemand die Alter Bridge, Disturbed, Five Finger Death Punch en Slipknot tot zijn favoriete bands rekent kan een band die de blues wil spelen toch nooit de juiste richting zijn? Toch was dit voor Merlijn zo. Toen Blueshift gevormd werd op een donderdagmiddag, werd hij (bijna onbedoeld) drummer van de band.

De dinsdag erna zat Merlijn voor het eerst achter een akoestisch drumstel. Met alleen drumervaring van vele uren drummen bij Guitar Hero en zonder mogelijkheid om thuis op een andere manier te oefenen begon hij onzeker met repeteren. Nu, vier jaar en ruim twintig optredens later, heeft hij een ton aan extra ervaring. Al is slow blues nog steeds niet echt zijn ding, heeft hij door de jaren de blues leren waarderen. Blueshift is een belangrijk onderdeel in Merlijns leven en hij heeft er vertrouwen in dat dat nog vele jaren zo zal zijn.

Sam van Vliet

Rond zijn 12e pakte Sam de gitaar op. Ooit had hij al pianoles gehad, maar voor zichzelf en op eigen tempo spelen is toch echt leuker: klassiek, met de blote vingers tokkelen of akkoorden slaan om op mee te zingen. Hij was vereerd toen hij de oude Fender van zijn vader kreeg, maar een slaapkamer is niet de juiste habitat voor zo’n instrument. Pas op een ‘biermiddag’ jaren later besloten wat studenten om eens samen te spelen: eindelijk mocht de Strat weer los!

Dat liep toch anders: zingen bleek minstens even leuk als de gitaar en langzaam ontpopte Sam zich tot een echte frontman. Het is gewoon écht vet om een mooie show op het podium te bouwen en het publiek met steeds meer energie door de setlist mee te voeren. De band schreef steeds meer eigen nummers en Sam liet zijn creativiteit los op de teksten. Ondertussen blijft hij graag spelen met stemgeluid, interpretatie van teksten en elementen uit andere muziekstijlen.

Deze transformatie van slaapkamertokkelaar tot leadzanger van een band vindt Sam een van de gaafste dingen ever.

DSC_1049

Stefan Horst

DSC_1037

De interesse voor muziek begon bij Stefan pas rond zijn veertiende. Hij heeft toen zijn ouders overgehaald om een keyboard te halen voor zijn verjaardag. Op de middelbare school speelde muziek een grote rol voor hem, hij volgde pianolessen, speelde in een klein ensemble op de muziekschool, speelde een jaar melodica in het musicalorkest en nam met een vast groepje vrienden de examenconcerten van muziek veel te serieus.

Toen hij begon te studeren in Nijmegen, kon de piano niet mee. Inmiddels had hij een nieuwe liefde op het oog: de basgitaar. Onder de indruk van bassisten als Michael League kocht hij een prachtige Ibanez van zijn bijbaantje als postbezorger. Anderhalf jaar later werd hij gevraagd om bas te spelen bij Blueshift. Niet alleen ging toen de wereld van de blues(rock) voor hem open, hij kreeg er ook een groep goede vrienden bij om te doen wat hij het liefst doet: muziek maken.

 

Bas Bemelmans

Bas speelt gitaar vanaf z’n 19e. Vroeger wilde hij nooit een instrument bespelen, zelfs niet nadat zijn vader Menno, die zelf muzikant is, hem zo vaak pushte om te beginnen. Toch was daar vroeger Guitar Hero, een computerspel waarin je gitaar speelt op een plastic nepgitaar. Langzaam kwam de realisatie dat gitaar spelen toch wel erg tof is en liet hij de plastic gitaar links liggen en kwam daarvoor een Fender Stratocaster in de plaats.

Met blues- en rockmuziek is Bas altijd al opgegroeid. Grote helden nu zijn John Mayer, Eric Clapton, Stevie Ray Vaughan, Jimi Hendrix en nog veel meer. 

In 2016 werd hij door Blueshift gevraagd als gitarist. Freek (inmiddels oud bandlid) ging een halfjaar stage lopen in Amerika, waardoor Blueshift ineens geen lead gitarist meer had. Een halfjaar later, toen Freek weer terug kwam, is Bas in Blueshift gebleven en was de bezetting ontstaan zoals die vele jaren actief is geweest. Nu Freek voor lange tijd aan het werk is in Amerika is Bas wederom de enige lead gitarist. 

DSC_1055

Meeste foto's door: Walter Vanheuckelom

Oud-leden

Freek Roelofs (2014-2021)

Freek begon zijn muzikale carrière op jonge leeftijd met het spelen van klassieke stukken op de piano, maar op zestienjarige leeftijd ontdekte hij de blues en ging er een nieuwe wereld voor hem open. Toen hij Five Long Years (Live in Hyde Park) van Eric Clapton hoorde was hij definitief verkocht. De muziekboeken werden aan de kant geschoven en vervangen door improvisaties op bluesschema’s. Het gitaarwerk van Clapton, BB King, Stevie Ray Vaughan, Derek Trucks, JJ Cale, en andere grootheden werd uiteindelijk interessanter dan de piano, en als eindexamencadeau kreeg hij een elektrische gitaar. Die heeft hij niet meer losgelaten, en in Blueshift zorgt hij er zo voor dat de blues nooit ver weg is. Naast gitarist is hij ook astrofysicus, en fotografeert hij zwarte gaten. In “The Black Hole Blues” komen die twee passies samen.

DSC_1040

Julie Later (2022-2023)

Screenshot 2022-10-22 124417

Julie heeft een muzikaal gezin met een vader die gitaar speelt en een moeder die viool en piano speelt. Ook twee van haar zusjes spelen viool en cello. Zelf heeft ze van haar 7e tot haar 14e pianoles gehad en heeft ze sinds een jaartje een gitaar zodat ze zichzelf op de gitaar kan begeleiden. Ze zingt namelijk al zo lang als ze zich kan herinneren. 

Iets minder dan een jaar geleden is ze op zoek gegaan naar een bandje om uit haar comfortzone te stappen. Zo kwam ze bij Blueshift terecht toen zij vervanging nodig hadden voor Sam die 6 maanden weg zou zijn. Nu was blues rock helemaal niet de soort muziek waar ze zelf naar luisterde, maar is ze het inmiddels echt leuk gaan vinden.

Stijn van Erp (2014-2023)

Stijn werd in 1992 geboren in het pittoreske dorpje Herpen in Brabant. Al op vroege leeftijd had hij interesse in de piano die in zijn ouderlijk huis stond. Daarom ging hij op zijn zevende op pianoles. Daar moest hij vaak onderhandelen met zijn pianoleraar: als hij een nieuw klassiek stuk instudeerde, mocht hij ook een nieuw jazzstuk leren. Hoewel Stijn in zijn tienerjaren inmiddels een bijbaantje had als kerkorganist, verdween de passie voor toetsen langzaam…

Hier kwam rond zijn 17e levensjaar verandering in. Toen ontdekte Stijn het Hammondorgel en daarmee ontstond een hernieuwde liefde voor de toetsen. Rond deze tijd begon Stijn ook de blues te ontdekken. Aan het eind van zijn Bachelor Natuur- en Sterrenkunde had Stijn regelmatige jamsessies met gitarist en medebluesliefhebber Freek, hetzij niet op een Hammondorgel, maar op een slecht gestemde piano in het Huygensgebouw. Daarmee was wel de basis voor Blueshift gelegd.

DSC_1118